Specialistische vorm van hulpverlening
Vaktherapie – voorheen creatieve therapie – is de overkoepelende naam voor dramatherapie, beeldende therapie, muziektherapie, danstherapie, tuintherapie en psychomotorische therapie. Een vaktherapeut is gespecialiseerd in minimaal één medium. In de behandeling staan vooral doen en ervaren centraal. Deze non-verbale vorm van geestelijke gezondheidszorg is een specialistische vorm van hulpverlening die erop gericht is veranderings-, ontwikkelings- en/of acceptatieprocessen te bewerkstelligen.
Geschiedenis
In Amerika zou je als grondleggers Margret Naumburg en Edith Kramer kunnen aanwijzen. Deze vrouwen begonnen met het gebruik van kunst in hun therapieën. Hoewel hun manier van denken over kunst als therapie heel anders was. Naumburg zag kunst als een uiting van “symbolisch spreken”, gevormd door het onderbewustzijn. Zij speelde een grote rol in de behandeling van haar cliënten, terwijl Kramer meer een rol op de achtergrond innam.
In dezelfde tijd kwam op verschillende plaatsen in Amerika hetzelfde idee op. “Wat nou als we creativiteit inzetten in onze therapieën?” Deze ontwikkeling zorgde ervoor dat een aantal Amerikaanse psychologen, zonder dat ze het van elkaar wisten, begon met creatieve therapie. Pas later, toen de communicatie verbeterde, hoorden ze van elkaars therapieën en zagen ze de gelijkenissen tussen de behandelmethodes.
In Engeland was het kunstenaar Adrian Hill die achter de werking van kunst als therapie kwam, toen hij in 1942 zijn ervaringen met de ziekte tuberculose in een schilderij probeerde vast te leggen.
De verdeling tussen de verschillende media ontstond pas later.
Toepassing creatieve therapie
Vaktherapie wordt vooral toegepast voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek. Het is een handelings- en ervaringsgerichte vorm van therapie: de door de cliënt opgedane ervaringen in vaktherapie leiden tot nieuwe vaardigheden en inzichten die praktisch toepasbaar zijn in het dagelijks leven. Deze vaardigheden kunnen liggen op emotioneel, cognitief, sociaal of lichamelijk gebied. De ervaring doet de cliënt op door te handelen in het medium, door het medium waar te nemen en (waar mogelijk) te reflecteren over de ervaringen. De creatief therapeut werkt methodisch, aan de hand van overeengekomen behandeldoelen. Het resultaat van de therapie kan bijvoorbeeld verwerking, verrijking, inzicht of verbetering van het cognitieve of lichamelijk functioneren zijn.
(Bron: Wikepedia.)
Lees ook onze blog over dramatherapie.