Leven met een bipolaire stoornis 2
Deze blog is een persoonlijk verhaal over mijn bipolaire stoornis 2. Over wat het betekent en hoe mijn leven hierdoor is en blijft beïnvloed. Deze stemmingsstoornis is niet zo bekend als de bipolaire stoornis 1, manisch depressief. Bij het ‘klassieke’ type 1 heb je minstens één keer last gehad van een manische periode, afgewisseld met ernstige depressies. Bij een bipolaire stoornis type 2 is er sprake van depressieve periodes afgewisseld met hypomane periodes, de mildere variant van een manie (Bron: Geestelijke Gezondheidszorg Lentis – Lentis).
Hoe het begon
Ik heb sinds ik puber ben last van stemmingswisselingen. Zo kon ik een periode heel druk zijn en allerlei creatieve plannen hebben. Om daarna een periode van somberheid te hebben, vooral in de winter. Toen mijn vader op mijn 26e overleed, belandde ik in een zware depressie. Het voelde alsof er een pilaar onder mij weg was gevallen. Ik was ook boos omdat hij op zo’n jonge leeftijd overleed.
Hypomane episodes
Vanaf dat moment kreeg ik hypomane episodes waarin ik grenzeloos was in allerlei opzichten. Ik sliep te weinig, dacht alles aan te kunnen en putte mijzelf daardoor uit. Met als gevolg een zware depressie. Zo belandde ik bij mijn eerste psychiater. Hij gaf de diagnose bipolaire stoornis type 2.
Medicatie
Hierbij hoorde ook het nemen van medicatie. Ik heb jaren lang antidepressiva geslikt maar tegenwoordig gebruik ik Quetiapine. Dit is een medicatie voor stemmingsstoornissen, dus bij depressie en hypomanie van toepassing.
Hoe het mijn leven beïnvloedt
De invloed van deze bipolaire stoornis 2 op mijn leven is best groot. Het is steeds balanceren op een dun koord om de balans te houden. De balans houden lukt mij door de jaren heen steeds beter. Maar vooral bij nieuwe projecten en plannen moet ik echt oppassen dat ik geen stress ervaar. Ik krijg nu hulp bij het plannen van mijn week van het AMC. Zo krijg ik steeds meer grip om de zogenoemde red flags. Dit betekent dat ik voldoende slaap moet houden, niet teveel dingen op 1 dag inplan en bij nieuwe plannen goed moet bekijken of het mij niet teveel stress geeft.
Een voorbeeld is mijn boek dat ik aan het schrijven ben over mijn werk met klankschalen en mijn spirituele pad en mijn leven. Afgelopen voorjaar was ik daar heel erg mee bezig en ik ben ook in Nepal geweest om research te doen voor mijn boek. Het was een hele intensieve reis waarbij ik ook stress ervaarde. Teruggekomen had ik twee weken een enorme jetlag en belandde in een depressie. Gelukkig kreeg ik bij het AMC acht ECT behandelingen en was na 2 maanden weer hersteld.
Gevoeligheid
Waar ik toen achter kwam is dat mensen met een bipolaire stoornis gevoelig zijn voor jetlags. Sowieso kunnen momenten waarop hormonen spelen een trigger zijn. Zo had ik tijdens mijn menopauze drie depressieve episodes. Ik ben blij dat ik nu weet dat ik bij een verre reis rust en tijd moet nemen. Want mijn reislust en mijn creatieve plannen, wil ik niet zomaar opgeven. Dat is wie ik ben.