ECT behandeling zelf

In mijn eerste blog schreef ik over mijn overwegingen ten aanzien van ECT. Ondanks de bijwerkingen besloot ik deze ECT behandeling te ondergaan. Voor mijn gevoel had ik weinig keus. Het alternatief was dat ik naar huis moest en mijn depressie op eigen kracht moest zien door te komen. Het doel was om mijn ernstige depressie te behandelen. In deze blog vertel ik over de ECT behandeling zelf.

De voorbereiding

De avond voor de ECT mocht ik geen slaapmedicatie innemen om nuchter te zijn voor de ingreep.  Een onrustige, slapeloze nacht volgde. Na het aanbrengen van een infuus en het aantrekken van een blauw operatiejasje werd ik de operatiekamer binnen gereden. Vijf man sterk stond me op te wachten: de anestesist en assistent anestesist, de psychiater en arts-assistent en de psychiatrisch verpleegkundige. De behandeling gebeurt tegenwoordig onder narcose. De anesthesist plaatste als eerste een gebitsbeschermer in mijn mond. Ook kreeg ik een band om mijn rechterbeen. Hierdoor komt de spierverslapper niet in het rechteronderbeen. Vervolgens kreeg ik de narcose en spierverslapper toegediend via het infuus en was ik onder zeil.

Het insult

Een eleptische insult werd daarna gesimuleerd. Van de de ingreep, ofwel het insult, heb ik  gelukkig niets meegekregen omdat ik onder narcose was. De ECT behandeling gaat via de Thymatron, een metalen apparaat dat eruit ziet als een ouderwetse versterker. De behandeling duurt in totaal niet langer dan een kwartier.

Unilaterale ECT behandeling

Ik kreeg zelf ECT aan één kant, de unilaterale ECT.  De toegepaste shock bij mij was 20%. Bij unilaterale, eenzijdige ECT krijg je een elektrode op de rechterslaap aangebracht en een andere iets daarboven. De reden dat de elektrodes op de rechterslaap worden aangebracht, is dat het taalcentrum zich bij 95% van de mensen  in de linker hersenhelft bevindt. Bij unilaterale ECT heb je ook minder geheugenverlies achteraf (Bron: ePsychiater) dan ECT aan beide kanten.

Op de uitslaapzaal

Na het insult werd ik wakker op de uitslaapzaal. Na de eerste keer werd ik met veel paniek wakker. Het voelde alsof ik mijn eigen lichaam niet kon vertrouwen. Ik denk dat het er ook mee te maken had dat ik de nacht daarvoor nauwelijks had geslapen. Bij de volgende ECT behandelingen zou ik daarom een roesje (slaapmiddel) toegediend krijgen.

De effecten en bijwerking

Wat leverde de eerste ECT mij op? In mijn volgende blog vertel ik hier meer over. Ook ga ik het dan hebben over de (mogelijke) effecten en bijwerkingen van een ECT behandeling.