Nietsdoen is moeilijk

Het idee dat we moeten werken, is hardnekkig. Zelfs als je nu een vrijwel lege agenda hebt, merk je misschien wel hoe moeilijk het is om niets te doen. Dat mensen zo’n grote waarde hechten aan hun werk, viel mij al eerder op. Zo kun je in mijn blogs over niet werken en over pensioen een aantal reacties lezen van mensen die ik heb geïnterviewd. Dit keer wil ik het hebben over Josh Cohen en zijn boek ‘Not Working’ (2018). Wat kunnen wij leren van deze psychoanalyticus nu velen van ons het werk wat meer moeten loslaten?

nietsdoen

Boek ‘Not Working’ Josh Cohen

Werken werkt niet

De titel van het boek van Josh Cohen is  ‘Not working’. Letterlijk betekent dat: niet werken. Maar de titel staat ook voor: het werkt niet. Vrij vertaald: Werken werkt niet. Volgens Cohen leven we namelijk in een maatschappij die nietsdoen demoniseert. We werken, we staan altijd met elkaar in contact en we worden blootgesteld aan een constante stroom van informatie. Dat zijn de normen en we vinden het heel gewoon. Eigenlijk zijn we uitgeput, maar we zijn bang om een pauze te nemen. Stel je voor dat je lui wordt gevonden!

Waarom we moeten stoppen

‘Why we have to stop’, dat is de ondertitel van het boek. Het gekke is dat als je wilt stoppen met iets, dat je dan denkt dat je iets moet DOEN. Om iets wat we zien als slechte gewoonte NIET te doen, moet je toch actief worden. Bijvoorbeeld stoppen met roken of niet meer eten als je wilt afvallen. Maar je kunt ‘stoppen’ ook zien als een positieve keuze op zichzelf. Je kunt ophouden met überhaupt iets doen, ontspannen.

Beter nietsdoen

In onze online redactievergadering van bodyandmind.amsterdam hadden we het juist over dit onderwerp. Stoppen, nietsdoen, leegte, controle loslaten, stilvallen. Wij (Nicolien Brzesowsky, Manon Oosterhof, Marlies Roosendaal en Jeroen de Bruin) willen je in de komende periode graag vertellen hoe wij denken dat nietsdoen mogelijk is en wat het oplevert.

Het boek van Cohen is o.a. te bestellen bij Athenaeum of kijk hier voor een lezing van Josh Cohen.

Photocredits: Manon Oosterhof