Wat is een mandala?
Het woord ‘mandala’ stamt uit de klassieke taal van India, het Sanskriet, en betekent eenvoudig cirkel. De betekenis tref je aan in alle religies en culturen als cirkel, wiel, krans, rotatie, circulatie of dans. Je vindt ze in kerken, moskeeën, synagogen, tempels en labyrinten.
De cirkel en de mandala
Een cirkel is dynamisch. De stabiliteit van het midden van een cirkel is een voorwaarde voor de energie van de cirkel. Het een kan niet zonder het ander. Elke religie heeft geprobeerd om de cirkel en het midden bij elkaar te brengen. Het innerlijk doel volgens vele religies is om ons centrum te vinden. Hier komt de mandala om de hoek kijken. Als middel om de cirkel en het midden te verbinden.
Het begrenzen en kleuren vullen
Door een mandala in te kleuren kun je op een meditatieve manier niet alleen religieuze verdieping vinden maar ook verdieping in jezelf. Vooral in het Boeddhisme spelen mandala’s een grote rol. Beroemd zijn de mandala’s die Tibetaanse monniken die wekenlang aan reusachtige figuren werken, die ze met gekleurd zand op de grond van het klooster uitleggen. Als de mandala klaar is wordt deze vernietigd. Het gaat niet om het eindresultaat maar om het werkproces.
Jung en mandala’s
Het begrip mandala’s is in het Westen bekend geworden door dieptepsycholoog C.G. Jung. Volgens hem komen zielsstructuren tot uitdrukking bij het inkleuren of tekenen van mandala’s.
Schilderen in stilte
Het inkleuren van een mandala gebeurt meestal in stilte en brengt je naar het innerlijke centrum. Zelfs kinderen worden langzamerhand rustiger en concentreren zich op de afbeelding. De stilte helpt de weg naar binnen te vinden. Volgens de kenners wachten in het innerlijke centrum ons kracht, energie, evenwicht en rust. Een meditatief moment wat bijvoorbeeld kan bijdragen aan heling en ontspanning. (Bron tekst: Energie en kracht door mandala’s – Zelf kleurgeven aan ornamenten uit 60 eeuwen – Marion en Werner Küstenmacher).
Lees ook de blog van Miriam over haar ervaring met mandala’s inkleuren.